ASSEMBLEA
Een land voelt soms als een familie. Met strenge vaders en zorgzame moeders aan de top die wedijveren over de juiste aanpak. Op dezelfde manier voelt het woondebat van de afgelopen jaren voor mij als een eindeloze discussie tussen huisgenoten in een afbrokkelend pand. Allerlei onderlinge verwijten, drogredenen en manipulatieve praatjes passeren de revue.
Dat proces probeert het hoorspel 'ASSEMBLEA' te vangen. In eerste instantie geschreven als een film, werkte dit verhaal toch beter als hoorspel.
Luister je mee?
Op dat de dromers wonen kunnen.
Webserie over een generatie in woningnood.
In DE MELKER leren we de meest extreme spelers binnen de woningcrisis kennen door de ogen van Sarah (21jr), een welgestelde twintiger met activistische inslag. Een coming-of-age verhaal over een jonge vrouw op zoek naar hoe ze zich moet verhouden tot een wereld waarin een woonplek niet meer vanzelfsprekend is.
DOEL
Met dit project willen wij aannames over verschillende rollen binnen de woningmarkt nuanceren en empathie opwekken voor deze schijnbaar tegengestelde partijen. Dit om de schuldvraag af te leiden van de usual suspects van de woningcrisis en indirect de complexiteit en perverse prikkels te benadrukken waaraan dit economische probleem ten grondslag ligt. De ambitie van De Melker is om polarisering tussen de haves en have-nots te louteren. In de serie kijken we via de ogen van iemand die tussen beide klassen in staat en, vanuit die positie, de vele voortvloeisels van radicalisering tussen de bezittende en hurende klasse gadeslaat. Via Sarah’s jonge blik ontdekken we de wereld van (Anti-)krakers, vastgoedbeleggers, huurders, kopers, asielzoekers, kennismigranten, activisten en politici. Treedt Sarah in de voetsporen van haar vader? Haar nieuwe vrienden? Of weet ze deze tegengestelde wereldbeelden te verzoenen?
Oorsprong
We zitten in een woningcrisis. Dit project komt voort uit de problematiek rondom die woningcrisis en de effecten die deze crisis heeft op onze omgeving.
Veel mensen koesteren een frustratie over de manier waarop deze crisis zich ontwikkelt, terwijl anderen de vruchten hier rijkelijk van weten te plukken. Het is voor veel burgers lastig om hier een genuanceerd standpunt over in te nemen en zich proactief te richten op de toekomst. Omdat deze crisis iedereen raakt zijn we ons wel bewust van de gevolgen, maar zien we nog te weinig verandering. Door deze stagnatie zijn velen het oplossingsvermogen van onze maatschappij gaan wantrouwen.
Dit wantrouwen leidt vervolgens weer tot versplintering, precies wat we niet nodig hebben. Een dak boven ieders hoofd is een doel wat we samen willen nastreven.
Daarvoor zullen we in contact moeten blijven met elkaar, zonder elkaar te beschuldigen.
Motivatie
Na grondig theoretisch-, makend- en praktisch onderzoek hebben we geleerd dat het debat rondom de woningcrisis vervuld is van een groeiend onderling wantrouwen tussen huizenbezitters en “de rest”.
Dit wantrouwen werkt radicalisering in de hand. Steeds meer studenten en starters voelen zich uitgestoten en overwegen om te kraken. Vervolgens plaatsen krakers zichzelf vaak buiten de maatschappij door uitnodigingen voor constructief debat en bewuste beeldvorming te ontwijken. Daarnaast voelen steeds meer vastgoedeigenaren zich gestigmatiseerd en niet verbonden aan hun huurders, treden hierdoor harder op tegen mensen in precaire woonsituaties en investeren minder in de Nederlandse maatschappij.
Hoog tijd om de menselijke beleving achter deze rollen te laten zien.
Kan het zijn dat die malafide huisjesmelker toch iets voor zijn omgeving probeert te betekenen?
Kan het zijn dat die parasitaire kraker daadwerkelijk realistische ideeën heeft voor een betere maatschappij? Hebben al die luie buitenlanders alleen recht op een woning als zij een ingenieursopleiding hebben gevolgd?
Dit is uiteraard gechargeerd, maar in deze vragen schuilen de oordelen die ik in mijn onderzoek voorbij heb zien komen. Dit zijn de oordelen die De Melker poogt te nuanceren, door de beweegredenen te laten zien van de mensen die achter deze frames schuilen.